KAYSERİ TABİP ODASI

Erciyes Üniversitesi´nde ki çelenk sunumu ile start veren ilimizdeki, 14 Mart Tıp Bayramını kutlamaları Kayseri Tabip Odası´nda gerçekleştirilen basın toplantısı ile devam etti? Kayseri Tabip Odası Yönetim Kurulu Başkanı Prof. Dr. Hüseyin Per günün anlam ve önemine dair medya mensuplarına gerçekleştirdiği değerlendirmede, ?Erişilebilir sağlık hizmeti her birey için, insan olmaktan kaynaklanan ve anayasa ile güvence altına alınan temel hak ve ihtiyaçtır? ifadesini kullandı?
Tabip Odası´nda basın toplantısı düzenleyen Prof.Dr. Per, Erişilebilir sağlık hizmeti her birey için, insan olmaktan kaynaklanan ve anayasa ile güvence altına alınan temel hak ve ihtiyaçtır. Sosyal devlet ilkesi gereği statüsü ne olursa olsun herkes belli standartlarda, etkin, kaliteli, eşit ve ulaşılabilir sağlık hizmetinden faydalanma hakkına sahiptir? diyerek şöyle konuştu:
Sağlıklı yaşamı sürdürmek ve iyileştirmek için var olan hekimlik ise insanın var olduğu her yerde vazgeçilmez olma özelliğini koruyan bir meslektir. Sağlık hizmetlerinin ülkemizde en üst seviyeye çıkarılması için fedakarca çalışan, insanı yaşatmayı ve insanın acısını azaltmayı, insanlığa daha nitelikli bir yaşam sunmayı amaç edinen, bu kutsal, saygın ve onurlu mesleği büyük özveriyle yerine getiren tıp çalışanlarımızın insan yaşamına saygıyı ifade eden 14 Mart Tıp Bayramı´nı kutluyorum.Yaşadığımız şehir, Kayseri, tarihi ve kültürel zenginliğimizin önemli merkezlerinden birisi olup, Anadolu Selçuklu Devleti´nin başkentliğini yapmıştır. Hükümdar II. Kılıçaslan´ın kızı Gevher Nesibe hatun vefat etmeden önce Kayseri´de Tıp Medresesi ve Şifahane yapılmasını vasiyet etmiştir. Vasiyetine uyularak bugün müze olarak faaliyet gösteren eser inşa edilmiştir. Doğu tarafı Tıp Medresesi batı tarafı Şifahane olan bu eser ile sadece hastalara tıbbi hizmet sunulmasının amaçlanmadığı, aynı zamanda hekim yetiştirmeye yatırım yapıldığı da görülmektedir. Hekimliğe sahip çıkmak öncelikle 800 sene evvelki atalarımızın idrakini anlayabilmek ve onu daha ileriye götürmekle olacaktır. Bu tarihi ve kültürel zenginliğimizin verdiği özel duygularla gelmiş geçmiş tüm hekimlerimizi rahmetle anıyoruz.
Hekimlik sanatı günümüzde modern tıp şeklinde kabul edilen ve uygulanan bir boyut kazanmıştır. Bu postmodern modelde hekimlerin ve hekimliğin problemlerinin genel olarak arttığını en azından azalmadığını görmek mecburiyetindeyiz. Antibiyotik çağının sonuna yaklaştığımız günümüzde ve sonrasında antibiyotiksiz kalan hekimin modern tıp uygulamaları nasıl olacaktır? Bununla beraber, yine günümüzde hastaların ?memnuniyetlerinin arttığı? şeklindeki bazı beyanların hakikatte ne kadar gerçeği yansıttığı tam olarak biz hekimler tarafından bilinmemektedir. Hasta ile hemen her gün muhatap olan bizlerin tam olarak hissedemediği ?artmış hasta memnuniyeti? sorgulanmaya muhtaç bir şekilde yerini korumaktadır. Beşerî iki muhataptan birinin memnun iken diğerinin mutsuz olması eşyanın tabiatına aykırı gözükmektedir. Elle tutulan ve gözle görülen dışındaki kavramlara itibar edilmeyen modernlik tanımında hasta-hekim ya da tıp öğrencisi-öğretim üyesi ilişkisini modern tıp noktasında bizler sorgulamak zorundayız. Bu çerçevede ideali yakalamak ve kutsiyet atfedilen sanatımızı en azından geriletmeden gelecek nesillere aktarmakla görevli olduğumuzu hatırdan çıkarmamalıyız.?