Yeni bir canlının dünyaya gelişi, aileler için büyük bir mutluluk ve heyecan kaynağıdır. Bu heyecanın en özel anlarından biri de bebeğe isim seçme sürecidir. Bebek isimleri konusunda karar vermek bazen zor olabilir; hem anlamlı hem de kulağa hoş gelen bir isim bulmak önemlidir. 

Her isim kendine özgü bir hikaye ve anlam taşır. Bebeğiniz için seçtiğiniz isim, onun hayatı boyunca kimliğinin bir parçası olacak. Bu özel kararda, hem anlamı hem de melodisiyle sizi mutlu eden bir isim bulmanız dileğiyle!

İşte popüler olan ve anlamlarıyla dikkati çeken bazı kız ve erkek bebek isimleri:

K Harfi ile başlayan kız bebek isimleri

Kader: Yazgı, alın yazısı, talih, kişinin hayat planı manasındadır.

Kadife: İyi huylu, sakin

Kadime: Eski, önceki hali hakkında bilgi sahibi olunmayan

Kadire: Çok kuvvetli, gücü tükenmeyen

Kadriye: Değer, kıymet, onurla ilgili.

Kafiye: Şiirde, mısra sonunda yer alan kelimelerin ses benzerliği.

Kaila/Kayla: Pür, saf, katıksız, kötülükten uzak kimse anlamındadır.

Kainat: Var edilen şeylerin hepsi, yaratılanlar. Evren, alemler…

Kamer: Ay. Kuran’ da sure adı

Karaca: Rengi karaya yakın, esmer

Kardan: Kar kadar beyaz.

Kardelen: Kar üzerinde çiçekleri görülen beyaz zarif bir çiçek

Kardem: Kar zamanı.

Karen: Saf, arı, katıksız…

Karin: Yakın, nail olan, hısım

Karina: Carina takım yıldızının adı

Karmen: Parlak kırmızı renk

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karsu: Karın suyu ya da sulu kar.

Karya: Karlar kraliçesi.

Katre: Damla. Damlayan şeydir.

Kavin: Güçlü kız çocuğu.

Kayla: Masum, temiz, katkısız, saf… Yunancadır.

Kayra: Yüksek tutulan ya da sayılan birinden gelen iyilik, ihsan, lütuf

Kebar: İlk şafak.

Kelebek: 1.Vücudu kanatlan ince pullarla ve türlü renklerle örtülü, dört kanatlı, çok sayıda türü olan böcek. 2.Narin, ince kadın.

Kerra: Tan gibi, koyu

Kevser: Cennette bir akarsuyun adı

Kıvılcım: Yanmakta olan bir ateşten sıçrayan küçük ateş parçasıdır.

Kıymet: Değer

Kızılca: Kırmızı renge çalan

Kızılcık: Kızıl renkli, küçük ekşimsi meyveleri olan ağaçcık.

Kızıltan: Kızıl renk tan

Kiraz: Gülgillerden bir meyve ağacının sulu tek çekirdekli meyvesi

Konçuy: Prenses

Koza: İçinde tohum ya da krizalit bulunan korunak

Körpe: Tazeliği üstünde, daha büyümemiş. 2. Yeni yetişmekte olan.

Kösem: Sürünün önünden giden, yol gösteren koç. Cildi temiz, pürüzsüz

Kuğu: Beyaz tüylü bir su kuşu

Kumral: Açık kestane rengi, bu renkte olan

Kumru: Güvercine benzeyen bir kuş türü

Kumsal: Deniz kenarı üzeri kumla örtülü yer, sahil.

Kutlay: Uğurlu, şanslı ay.

Kutlu: Uğur getirdiğine inanılan, uğurlu, ongun, mübarek.

Kutluay: Uğurlu, şanslı ay.

Kutsal: Uğurlu sel, hayırlı sel

Kutsalan: Uğur getiren, kutlu.

Kutsalar: Uğur getiren, kutlu.

Kutsan: Uğurlu, talihli ad.

Kutsel: Uğuru bol olan, çok çoşkulu

Kübra: En büyük, çok büyük manasındadır.

K Harfi ile başlayan erkek bebek isimleri

Kaan: Hükümdar, han

Kaan / Kağan: Hükümdar, hanların hanı

Kabadayı: İyi dövüşen, korkusuz, kendine özgü namus kurallarının dışına çıkmayan kimse. 2. Yürekli.

Kaban: Savaşçı, dövüşken.

Kabil: Kabul eden, olabilir mümkün, önde ve ileride olan.

Kadagan: Buyruk, emir.

Kadem: Adım, ölçü. 2. Uğur.

Kader: Alın yazısı, yazgı. 2. Genellikle kaçınılmaz kötü talih.

Kadim: Ayak basan, ulaşan, varan. Ezeli, evvelsiz olandır. Çok eski zamanlara ait eski atik. Yıllanmış. Kelam-ı Kadim, Kur’an-ı Kerim

Kadir: Değer, onur

Kadrettin: Dinin kudreti, gücü.

Kadri: İtibar, değerle ilgili

Kadrihan: Değerli, kıymetli ve de güçlü hükümdar.

Kafar: Batırıcı, kahreden.

Kağan: Hükümdar, hanların hanı

Kahhar: Kahreden, üzen manasındadır. Allah’ın esmalarındandır.

Kahir: Kahredici, yok eden, ezici kuvvet.

Kahra: Yeraltı. Büyük taşlık yer. Bir diğer anlamı da hayvan yiyeceğidir.

Kahraman: Yiğit, cesur

Kaim: Birinin yerine geçen. 2. Bir işte sebat eden, direnen. 3. Ayakta duran.

Kainat: Yer, gök, var olan her şey; evren; kozmos dur.

Kakınç: Öfke, kızgınlık, sitem. 2. Vurma, vuruş. 3. Harekete geçiş, ayağa kalkış.

Kala: Kale, hisar. 2. (T.) Atmaca.

Kalagay: Al, kırmızı renk.

Kalender: Gösterişsiz, sade, tokgözlü anlamındadır.

Kalgay: İzci başı.

Kaman: Dağların zirvesine yakın olan yer..

Kamar: Hekim, doktor.

Kamer: Ay uydusunun Kuran’daki adıdır.

Kamet: Endam.

Kamil: Olgun, eksiksiz kişidir.

Kamran: Mutlu, muzaffer, isteğine kavuşmuş olan

Kandemir: Çok güçlü olandır.

Kaner: Soyu yiğit olan, er olan kimsedir.

Kanık: Elindekinden hoşnut olan, azla yetinen, yetingen, kanaatkar. 2. Tok gözlü.

Kansu: Soyu su gibi saf ve temiz olan manasındadır.

Kantürk: Türk soyundan olan.

Kanun: Kaide, kural, yasa.

Kanuni: Kanuna ait kararla ilgili. Sultan Süleyman’ın Sıfatıdır

Kapkın: Uygun, düzenli anlamındadır.

Kaplan: Hindistan ve Afrika ormanlarında yaşayan, aslan büyüklüğünde, postu çizgili, kedigillerden yırtıcı bir hayvandır.

Kaptan: Gemideki en yüksek görevli. 2. Takımbaşı.

Kara: En koyu renk, siyah. 2. Esmer.

Karabey: Esmer bey.

Karabulut: Yağmur yüklü bulut.

Karaca: Geyik türünden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı, Dağkeçisi, yaban keçisi

Karacabey: Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk beyi.

Karacael: Karayağız el.

Karacan: Esmer kimse manasındadır. Dedem Korkut öykülerinde bir yiğit adıdır.

Karaduman: Siyah duman anlamında.

Karaer: Esmer yiğit.

Karagöz: Gözü açık, çalışkan bir kimsedir.

Karahan: Tarihte bazı hanlara verilen addır. Anadolu’da bir devlet ismidir.

Karakaş: Kara kaşları olan.

Karakurt: Siyah kurt.

Karan: Kahraman yürekli ve diğer anlam olarak karanlık demektir.

Karanalp: Kara yağız yiğittir.

Karani: Veysel Karani’ nin doğduğu köydür. Çok karanlık anlamına gelir.

Karasu: Ağır akan su, esmer su, acı su.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamıdır.

Karatekin: Uğurlu esmer.

Karayağız: İri yarı, esmer yakışıklı kimse manasındadır.

Karayel: Kuzeybatıdan esen yel, soğuk rüzgar.

Kardani: Eylem.

Karhan: Karların hükümdarı anlamındadır.

Karık: Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karındaş: Kardeş.

Karlık: Kar kuyusu.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karmen: Parlak kırmızı.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş adıdır.

Kartay: Kar gibi beyaz tay.

Kartekin: Kar gibi beyaz ve de temiz kişidir.

Kasal: Kibir, gurur, övünme.

Kasar: Hatır.

Kâşif: Bulan, meydana çıkaran kişidir.

Katip: Değerli çalışkan

Kâtip: Değerli çalışkan, yazıcı anlamlarındadır.

Kaya: Büyük ve sert taş kütlesidir

Kayaer: Kaya gibi sert ve sağlam er kişidir.

Kayagün: Kaya gibi sert gün

Kayahan: Kaya gibi sert hakan

Kayan: “Kaymaktan” kayma işini yapan, akar gibi yer değiştiren, kayıcı

Kayar: Gurur.

Kayarak: Giden akarsu, sel, çığ.

Kayaş: Sülale, akraba.

Kayatekin: Kaya gibi sağlam şehzade

Kayatimur: Kaya+Timur

Kayatürk: Kaya gibi sağlam ve sert Türk

Kaygısız: Endişesiz, hiçbir şeye aldırış etmeyen.

Kayhan: Güçlü hükümdar

Kaymaz: Dağ eteği.

Kaynak: Bir suyun çıktığı yer, pınar

Kayra: Yüksek tutulan veya sayılan birinden gelen iyilik, lütuf, ihsan, atıfet, inayettir. Tanrı’nın insana iyilik getirici, kurtarıcı ilişkisi için kullanılan, özellikle dinsel bir kavramdır.

Kayraalp: Yardımsever yiğit.

Kayrabay: Yardımsever saygın kişi.

Kayrabey: Yardımsever saygın kişi.

Kayrahan: Yardımsever hükümdar.

Kayrak: Ekime elverişli olmayan toprak. 2. Yassı, düz taş.

Kayral: Gözetilen, esirgenen.

Kayran: Orman içindeki ağaçsız çıplak alan.

Kenan: Hazreti Yakup’un ülkesi, vaat edilmiş ülke; Cennet, Filistin.2. Hz. Yakup’un memleketi, Filistin. 3. Yusuf-i Kenan

Kendal: Yamaç, uçurum kenarı, sel yarığı gibi anlamları vardır.

Kerem: Soyluluk, eli açıklık, cömertlik anlamlarındadır.

Kerim: Kerem sahibi, cömert, soylu, eli açık olandır. Allah’ın adlarındandır.

Kerimhan: Cömert hükümdar.

Keskinay: Parıltıyla ışıldayan ay.

Keskinel: Elleri sert olan.

Kevin: Yaşlı, ihtiyar, eski.

Keyan: Büyük hükümdar, şah.

Keyhan: Dünya. Far

Kezer: Kahraman

Kııilkurt: Kızıl renkli kurt.

Kılıç: Uzun keskin bir bıçak, silah

Kılıçali: 1500-1578 yılları arasında yaşamış olan Türk denizcisi.

Kılıçalp: Kılıç gibi keskin yiğit

Kılıçaslan: Selçuklu şehzadesinin adı.

Kılıçbay: Kılıcıyla saygınlık kazanmış olan.

Kılıçbey: Kılıcıyla saygınlık kazanmış olan.

Kılıçhan: Kılıcıyla nam salmış hükümdar.

Kınay: Çok çalışkan

Kıraç: Su bulunmayan toprak, kurak toprak, verimsiz toprak

Kıralp: Rengi kırçıl olan yiğit, kırçıl renkli yiğit, kır yiğit

Kıran: Kırma işini yapan kişi. Çevre, ufuk, tepe, yamaç… gibi anlamları vardır.

Kıraner: Vurup ezerek parçalayan yiğit

Kırat: Değer, düzey – Kır renkli at.

Kıray: Genç, delikanlı.

Kırbay: Saygın genç.

Kırbey: Saygın genç.

Kırca: Kırçıla yakın, kıra benzer, kır gibi

Kırdar: İtidalli olan.

Kırgız: Kırgızistan’da yaşayan Türk soyundan gelme halk.

Kırhan: Kırçıl han

Kırman: Saçları kırlaşmış kişi.

Kırtay: Kır renkli at yavrusu, kır renkli tay

Kırtekin: Kırçıl şehzade

Kıvanç: Sevinç, mutluluk halidir.

Kıvançer: Sevinç olan yiğit, övünç olan yiğit, sevindiren kimse

Kıyan: Dağdan hızla inen sele verilen addır.

Kıyas: İki ayrı şeyi karşılaştırıp değerlendirme.

Kızan: Erkek çocuk 2. Delikanlı; silahlı köy delikanlısı.

Kiyan: Dağdan hızla inen sel, 2. Dede korkut kahramanı.

Kobra: Zehirli bir yılan türü.

Kocaer: Büyük, ulu, yiğit.

Kocataş: Büyük taş.

Kocatay: Genç irisi.

Kocatürk: Büyük Türk.

Koç: Sağlıklı, gürbüz genç erkek.

Koçak: Cömert, eli açık. 2. Yürekli, yiğit, kabadayı.

Koçakalp: Yiğit, kabadayı.

Koçar: Döğüş için yetiştiriImiş iri boynuzlu koç.

Koçaş: Yol gösteren, klavuzluk eden. 2. Yağmur bulutu.

Koçay: Koç gibi güçlü, ay gibi parıltılı.

Koçer: Koç yiğit, yiğitler yiğidi

Koçhan: Yiğit kağan

Kolçak: Pazıbent. 2. Zırhın kola geçirilen parçası.

Koldaş: İş arkadaşı.

Koman: Umut.

Konur: Açık sarı, boz, bozla sarı arası renk. 2. Yanık kırmızı, yağızımsı al. 3. Kimseyi beğenmeyen, gururlu, kibirli. 4. Kahraman, yiğit. 5. Süslü, çalımlı, şık, kurumlu. 6. İnatçı, aksi.

Konuralp: Yiğitler yiğidi, gururlu yiğit

Konurata: Yiğit ata, onurlu ata

Konurbay: Onurlu ve varsıl, onurlu bey

Kopan: Muzaffer.

Kopuz: Ozanların çaldığı telli Türk sazı.

Kor: İyice yanarak içine, özüne değin ateş olmuş kömür ya da odun parçası, (mecaz olarak) kıpkırmızı

Koral: Sınır muhafızı

Koralp: Kor gibi, kor ateş gibi yiğit

Koraltan: Kızıl tan.

Koraslan: Ateş gibi Yakıcı, arslan gibi yırtıcı.

Koray: Kamış, kargı gibi, içi boş şeyler

Korban: Kor gibi kızgın hükümdar.

Korcan: Kanı sıcak, kanı kaynayan

Korçak: Heykel.

Korçan: Çağlayan.

Korday: Kuğu kuşu.

Korel: Kor ateş durumuna gelmiş el

Korer: Kızıl ateş gibi yiğit, kor gibi erkek

Korgan: Kale, burç.

Korgün: Kızıl Güneş, kor durumdaki Güneş

Korhan: Çok güçlü hükümdar

Korkan: Kor gibi bir geçmişi olan kişi.

Korkmaz: Korku bilmeyen

Korkut: Büyük dolu tanesi. 2. Cin, şeytan gibi hayalî yaratıklar. 3. Korkusuz, yavuz, heybetli.

Korkutalp: Korkusuzluğuyla başkalarına korku salan yiğit kişi.

Korman: Kor gibi kızgın ve hareketli insan.

Kortan: Sabah ateşi

Kortaş: Kızgın taş.

Kortay: Kızgın tay.

Koryak: Kıpkırmızı

Koryiğit: Ateşli yiğit.

Koryürek: Ateş gibi sıcak yüreği olan.

Kostak: Çalımlı, iyi giyinmiş Yakışıklı. 2. Yiğit, kabadayı, yürekli.

Koşa: çift, eş, ikiz.

Koşak: Taş yığını. 2. Çokgüzel.

Koyaş: Güneş.

Koygun: Dokunaklı, etkili, acıklı.

Kozak: Kozalak. 2-Padişah mektuplarının konulduğu kutu.

Kökcan: Asıl dost.

Kökel: Sağlıklı el.

Köken: Temel, soy, çıktığı yer

Köker: Soyca yiğit olan kimse, kökü yiğit olan er kişidir.

Köknar: Çam türünden, yatay dallı, kerestelik bir orman ve süs ağacı

Köksal: Köksal, iyice yerleş, uzun yaşa

Köksalan: Kökleşmiş olan, kök salmış olan

Köksan: Köklü ün, köklü ad

Köksoy: Kökü derinlere giden soydan olan

Köksu: Derinden çıkan su.

Köksur: Soyunun devam etmesini sağla.

Köktan: Kökleri çok eskiye dayanan.

Köktaş: Toprakta kalıcı taş.

Köktay: Sağlam, genç.

Köroğlu: Türk halk hikayesinin kahramanı.

Köse: Bıyığı, sakalı çıkmayan, seyrek sakallı.

Kösten: Ilıca.

Köymen: Köylü.

Köz: Küçük kor parçası.

Közcan: Ateş gibi dost.

Közer: Ateş gibi yiğit.

Kral: En yüksek devlet otoritesini, bütün devlet başkanlığı yetkilerini, kalıtım veya soylularca seçilme

Kubar: Kibar, nazik.

Kubat: Kaba, biçimsiz

Kubilay: Moğol imparatoru

Kuddosi: Kutsal kişi.

Kuddus: Temiz. 2. Tanrının adlarından biri.

Kudret: Güç, kuvvet

Kudsi: Kutsal kişi.

Kula: Sarışın, mavi gözlü.

Kulan: Muzaffer olan.

Kuntay: iri yapılı genç.

Kunter: Sağlam yapılı yiğit, sert yiğit

Kuntman: Sağlam ve iri yapıl erkek

Kuntürk: Sağlam ve güçlü Türk.

Kuray: Ay gibi güzel.

Kurban: Dinin bir buyruğu, adağı yerine getirmek için kesilen hayvan. 2. Bir amaç uğruna feda edilen ya da kendini feda eden,

Kurcan: Çabala, uğraş,

Kurçak: Heykel.

Kurman: Üstün ve yetenekli kişi.

Kurt: Sürülere saldıran, köpek türünden yırtıcı, yabanıl hayvandır. Mecaz olarak işini iyi bilen, aldanmaz anlamında da kullanılır.

Kurtalp: Kurt gibi yiğit

Kurtar: Zor durumda olana yardım et.

Kurtaran: Kurtulmasını sağlayan.

Kurtbay: Kurnaz ve saygın kişi.

Kurtbey: Kurnaz ve saygın kişi.

Kurtel: Yırtıcı el.

Kurter: Aldanmaz yiğit, işini iyi bilen yiğit, kurt yiğit

Kurtuluş: Zor bir dorumdan başarı ile sıyrılma, rahata erme.

Kuru: Suyu, nemi olmayan, çelimsiz, sıska

Kuruç: Cesur. 2. Çelik. 3. Toprak içinde bulunan büyük taş.

Kusay: Hz Muhammed'in bir akrabası

Kutal: Uğur al, uğurla ilgili, uğursal

Kutaldı: Mutlu oldu.

Kutalmış: Mutlu olmuş.

Kutalp: İyilik getiren yiğit, uğurlu yiğit

Kutan: Saban 2. Saka kuşu.

Kutat: Mutlu olmuş kişi.

Kutay: Uğurlu ay.

Kutbay: Uğurlu bey

Kutberk: Uğurlu ve sağlam

Kutbettin: Arapçada dinin yücesi anlamına gelir.

Kutcan: İyilik getiren kimse, kutlu kimse

Kutel: Uğurlu el.

Kuten: Adaletli

Kuter: İyilik getiren yiğit, kutlu yiğit

Kuthan: Uğurlu kağan, kutlu kağan

Kutkan: Uğurlu kan, kutlu kan

Kutlan: Kutlu, mutlu ol.

Kutlar: Mutluluklar.

Kutlu: Kutlanmış, mutlu, uğurlu

Kutluad: Adı uğurlu.

Kutlualp: Uğurlu yiğit

Kutluay: Uğurlu, kutlu ay

Kutlubay: İyilik ve zenginlik getiren.

Kutlubey: Uğurlu bey

Kutlucan: Uğurlu ve can kimse.

Kutluel: Uğur getiren el

Kutluer: Uğurlu yiğit.

Kutluğ: İyilik ve uğur getirdiğine inanılan, uğurlu, kutlu

Kutluğhan: Uğur getiren kağan.

Kutluhan: Uğur getiren kağan

Kutsan: Uğurlu ad, kutlu ad.

Kutsay: Uğurlu say

Kutsel: İyi su.

Kutsi: Kutlanan, kutluluk sahibi

Kutsoy: Kutlu soydan gelen, soyu kutlu

Kuzey: Bir yön

Kürhan: Yiğit, yürekli han.

Kürşat: Eski bir Türk adı