Yürüyüşe çıktığım bir günde, hava mis gibi oksijen bol, karşımdan gelen bir teyze suratı asık çok düşünceliydi. “Teyze günaydın” dedim, başını kaldırdı tebessüm etti, sesimi duyar duymaz gözleri bakışları değişmişti birden bire. Çünkü az önce negatif boyutta derin düşüncelere dalmıştı, bir merhaba ve tebessümle odağını değiştirmiş moralini birazda olsa yükseltmiş oldum. Tanımadığı genç bir bayandan beklemiyordu, şaşırdı mutlu oldu.Birlikte vakit geçirdiklerimiz bile bir selamı çok görüyor bazen, insanların yüzünü güldürmek o kadar da zor değil, selam vermeyi unuttuk toplum olarak, gönül almayı, hatır sormayı unuttuk. Bizim değerlerimiz vardı, iç huzuruyla koyardık başımızı yastığa, şimdi neden böyle olduk, boyut mu değiştirdik, değişelim gelişelim derken evrim programımız başka bir hal mi aldı, benlik duygusunu çok mu abarttık, ne oldu bize?
En çok sevdiğimiz şey paylaşmaktı, yemeğini, dertlerini, belki de mutluluğunu paylaşmaktı. Hepsinden uzaklaştık, unuttuk, yaratılanı, Yaratan’dan ötürü sevmek gerekirken ne oldu da bu hale geldik?
Size biraz açıklamaya çalışacağım; ne oldu insanoğluna, inancımızı, maneviyatımızı, kalbimizin nurunu kaybettik, benlik duygusu, memnuniyetsizlik duygusu yavaş yavaş, varlığımızın önemli bir parçası olan duygularımızın azalmasına sebep oldu, çözümü var mı, toplumu değiştirebilir miyiz?
Neden olmasın!
Her şeyin bir çözümü olmalı.
Aklınıza gelen bir arkadaşınızı hemen arayıp hatırını sorabiliriz mesela, ertelemeden, şimdi onunla uğraşamam, demeden aklına geliyorsa emin ol sende onun aklından geçtin. Frekansınız birleşti ya da hiç tanımadığınız birine merhaba diyerek selam vererek insanların gülümsemesine, kalplerin yumuşamasına vesile olabiliriz. Bir başkasının mutluluğuyla mutlu olan toplumuz biz. Yanlış inançlarla, öğretilerle, zihnimizi bu hale getirdiler, küçük bir değişiklik hepimize iyi gelecektir, daha sonra yavaş yavaş bunu etrafımıza tekrar öğreterek bu yanlış düzeni algıyı değiştirebiliriz.
Soru ve önerilerinizi zerrinkarabulut8@gmail.com adresinden ulaştırabilirsiniz…
Kendine emek vermeyen başkalarına emek vermek zorunda kalır…
