Bayram haftasına girdik. Bu mübarek Ramazan ayında tutulan oruçların mükâfatı olarak bilinen Ramazan Bayramı’na ulaştık, bir kısım insanlar da şeker bayramı olarak bilir. Tıpkı benim çocukluğumda öğrendiğim, bildiğim gibi, bayramlar çocukluk yıllarımda kaldı, durdu orada, sanki ileri taşınamadı.
Hiç unutmuyorum, 12 yaşına kadar şeker topladım, en son ziline bastığım evin kapısı açılıp “Bayramınız mübarek olsun” dediğimde, karşımdaki teyze “Kızım sen şeker toplamak için çok büyümüşsün” cevabını aldıktan sonra, o bayram da ziline bastığım son kapı olmuştu. O yaşa kadar heyecanla beklediğim bayramın ilk günü sabah kalkar kalkmaz giyeceğim kıyafetimi arife gecesi yatarken başucuma koyup onlarla uyuduğum günler, o sabahın saf mutluluğu eskilerde kaldı. Şimdiki çocuklar artık kapı kapı dolaşamıyor.
Kayseri’de yaşanan o talihsiz olaydan sonra, üç çocuğun bir bayram günü şeker toplamak için çıkıp bir daha evlerine dönemedikleri o kara günden bu yana ne aileler evlatlarını sokaklara gönderebildiler, ne de çocuklar benim tattığım o bayramların önemini, heyecanlı bekleyişi yaşayabildiler. Ne olursa olsun milli ve dini değerlerimizi ayakta tutmamıza hiçbir şey, hiç kimse engel olamaz, insanlar değerleriyle var olur, inançlarımızla yolumuza devam ederiz. Bu manevi değerlerimizi yaşamak ve yaşatmak, çocuklarımızın tekrar kapılarımızın, zillerine basarak şeker topladığı günlere geri dönmek dileği ile…
Bayramınız mübarek olsun…
Sorularınızı zerrinkarabulut8@gmail.com adresinden ulaşarak sorabilirsiniz...
