SAMİ DAYANGAÇ


İlaç Tüketimi

GÖZLEM - Sami DAYANGAÇ


Evlerimizde, iş yerlerimizde, çekmecelere ve dolaplara bakınca net olarak görürüz ki mutlaka bir ya da birkaç ilaç vardır. Hangi topluma girersek girelim, en ufak bir ağrımız, şikâyetimiz olmasın, o ortamda mutlaka eğitimsiz bir uzman mutlaka vardır. Hemen ilaç tavsiyesine başlar. Herhangi bir ilaca ulaşmak diğer ülkelerde bu kadar kolay mı bilinmez, bizde çok kolay ulaşılır. Bir hastane, sağlık ocağı varsa etrafında, esnaf sitesi gibi sıralı, çevrilmiş eczaneler görürüz. Dilediğimiz ilacı kolayca alırız.

Diyelim ki hafif kırgınlığınız var, özel hastanelere giderseniz mutlak surette tahlil, tomografi vb. yapılacaktır. Sonra 3-5 ilaç yazılır, ilaç son derece ucuz olduğundan pervasızca alıp evimizin yolunu tutarız. İlk bir iki gün düzenli olarak ilaçlar içilir, baktık toparlanıyoruz, ilaçlar masanın gözünde nadide yerini alır. İnanın herkes evinden, iş yerinden seferberlik başlatsa her evden bir torba ilaç çıkacağını garanti ederiz.

En küçük bir ağrıda, ağrı nedeni bilinmeksizin avuçla ağrı kesici içeriz. Boğazımız, dişimiz mi iltihaplandı? Doktora ne gerek var, çevremizde eğitimsiz doktor dolu, şunu iç derler daha kötü oluruz. Oysa antibiyotik insan vücuduna en fazla tahribat yapan ilaçtır. Bademciğinize iyi gelebilir, dozajı? O böbrekler nasıl süzecek?

Devletimize bu konuda da büyük işler düştüğü kanaatindeyim. Sağlık sektörü de ne yazık ki suistimale açık bir sektördür. Akşam 18:00 ‘den sonra özel hastaneler katkı almıyor diye gidip kuyruktakilere bakın. Gerçek acil 3 ise, bedavacı 23. Ağrı kesici yazan doktora, aman şu şurubu da yaz diye ısrar edenleri görün. Peki devlet ne yapmalı? Öncelikle ilaç kullanım ve tüketimine bir dur demeli. Kutu dolusu ilaç, kimse bitirmiyor, buna bir çare üretilmeli. Az ilaç kullanımı teşvik edilmeli, zorlanmalı. İhtiyaç kadar ilaç verilmeli. İçinde 30 adet ilaç var, doktor 3 gün sabah-akşam kullan diyor, etti 9, gerisi? Bu büyük bir israf ve bir o kadar da ilaç şirketlerinin zenginliğine büyük oranda katkı. Her ilaç bu kadar kolay bulunmamalıdır, kullanılması gerektiği kadar ilaç bulundurulmalıdır. Özel hastaneler bu konuda da mutlak surette denetlenmelidir.

Evlerimizde de ilaçları stoklamamalı, kullanım fazlasını sağlık kuruluşlarına vermeliyiz. Gerek sağlığımız için ve gerekse ekonomi için bu kadar kolay ilaç kullanmamalı, hekimin yazdığı ilaçları tam kullanmalı, artanları ise sağlık kuruluşlarına vermeliyiz. Bu vatandaşlık görevimiz olmalıdır. Herkese sağlıklı bir ömür diliyorum...