ASIM CENGİZ GÜR


HİDÂYET ? DALÂLET


Bugünkü notlarımızda birbirlerine zıt iki kavram, hidâyet ve dalâlet kavramları üzerinde aktarmada bulunmaya çalışacağız.
Hidâyet, varılmak istenen hedefe götürecek vasıtayı, yumuşak bir edâ ile göstermekdir. Sadece yolu gösterivermek veya yola götürüvermek yahut da gideceği yere kadar götürüvermek şekillerinden biriyle gerçekleşebilir. Bunlardan birincisine irşad, ikincisine tevfîk denilir. İrşad doğru yolu gösterme, uyarmadır. Tevfîk ise, doğru olan yola koyma, ona uygun hale getirmedir. Özellikle ilâhî yardıma, yani Allah Teâlâ´nın doğru yola iletmesine tevfîk adı verilir. İslâmî edep sahibi büyüklerimizin "Allah tevfîkini refîk eylesin" duası ne güzel bir temennidir!
İnsanların çağırıldığı hidâyet, Allah´ın hoşnut olduğu her hayrın ve iyiliğin adıdır. Kur´an, müttakîler için yani Allah´a en üstün derecede saygı duyanlar için bir hidâyettir. Allah Teâlâ´nın hidâyeti, özellikleri itibariyle sayılamayacak kadar çok olduğu gibi, çeşitleri itibariyle de öyledir. Kur´an insanları irşad ve onlara hakkı göstermek için nazil olmuştur. Dolayısıyla hak ile bâtılı, doğru ile yanlışı bize Kur´an öğretir. Hakka uymak, doğru olanı yapmak bir hidâyet olduğu gibi, bâtıldan uzak durmak ve yanlışın peşinden gitmemek, hataya saplanmamak da bir hidâyettir.
Hidâyet, sadece, hayrı ve iyiliği istemeye mahsustur. Meselâ, hırsıza ve uğursuza, yanlış yolda yürüyenlere delâlet ve öncülük etmek hidâyet sayılmaz.
Dalâlet, hidâyetin zıddıdır. Doğru yoldan kasden veya yanılarak sapmaktır. Sapıklık, bazı kere gafletten, şaşkınlıktan doğar. Şaşkınlık devamlı olunca bu yolu itiyat haline getiren kişi helâke, yokluğa sürüklenir.
Dalâlet ehli yani sapıklar, kitaplı veya kitapsız olabileceği gibi, şirke düşmüş veya düşmemiş de olabilir. Bu sapıklık çeşitleri ve sapmadaki dereceleri Kur´ân-ı Kerîm´in pek çok âyetinde konu edilir. Kitap ehli olan yahudi ve hıristiyanların sapıklıkları örneklendirilerek anlatılır. Müşriklerle ilgili âyetlerde kitap ehline kıyasla daha sert ifadelerin kullanılması dikkat çeker. Bunların yanında, "İnkâr edenler, Allah yolundan alıko-yanlar, şüphesiz derin bir sapıklığa sapmışlardır." [Nisâ sûresi (4), 167] âyetinde olduğu gibi, genelleme yapan Kur´an âyetleri de vardır.
Bir kimseyi hidâyete davet etmek ve dalâletten kurtuluşuna vesile olmak çok büyük bir nimettir. Çünkü hidâyete ulaşanlar, dünya ve âhiret saadetini hak ederler. Buna vesile olanlar da onlarla birlikte sevap kazanırlar. Fakat onların sevaplarından hiçbir şey eksilmez. İnsanları sapıklığa çağırıp onların hidayet yolundan çıkmasına sebeb olanlar da, onlar bu sapıklık içinde kalıp günah işledikçe onların günahından pay alırlar.
Aziz Kitabımız Kur´an-I Kerim´de: "Sizden iyiliğe çağıran, doğruluğu emreden ve fenalıktan meneden bir topluluk olsun. İşte başarıya erişenler yalnız onlardır" buyurulmaktadır. Bu topluluk sıradan bir topluluğu değil, insanlığın öncüsü olan, çeşitli mezhep ve grupları içinde toplayan, kendisine uyulan örnek bir topluluğu ifade eder. Bu topluluğun en küçük nümûnesi câmideki cemaat olduğu için, onların en önünde duran ve kendisine cemaatin uyduğu kişiye de, imam denilir. İmam ve ümmet kelimeleri aynı kökten türemiştir. Camide cemaatin önderi sayılan ve kendisine uyularak arkasında namaz kılınana imam denildiği gibi, ümmetin başında bulunan kişiye yani devlet başkanına da imam denilir. Ümmet, bir imam yani bir lider etrafında şekillenmiş en büyük cemaatin adıdır. İyilik ve hayra dâvet eden, emir bi´l-marûf ve nehiy ani´l-münker görevi yapan bir topluluk, bir cemaat oluşturulması, bir lider, önder çıkarılması, dinimizin, imandan sonra bizden istediği pek önemli bir görevdir.
İyiliğe dâvet etme görevini yerine getirebilen müslümanlar, başarıya ulaşır, kurtuluşa ererler. Bu görev, farz-ı kifâyedir. Bu yapılmıyor ve yerine getirilmiyorsa, hiç bir müslüman kendini sorumluluktan kurtaramaz. Her müslümanın görevi, böyle bir ümmeti ve imameti teşekkül ettirme azim ve gayreti içinde olmaktır. Tevhid nizamı bozulunca ortaya çıkan belâlar ve musibetler sadece zâlimlere isâbet etmekle kalmayıp bütün topluma sirayet etmektedir. İslâm ümmeti, uzun zamandan beri bu musibetleri yaşamaktadır. Ümidimiz, musibetlerin uyanma ve şuurlanmaya vesile olmasıdır.
Sevgili Peygamber Efendimiz (s.a.v.): ?Bir iyiliğe öncülük eden kimseye o iyiliği yapanın ecri gibi sevap vardır" buyurmuşlardır. Hadis-I şerifi nakleden sahabenin rivayetine gore: Bir adam Nebî sallallahu aleyhi ve sellem´ e gelerek: ?Benim hayvanım helâk oldu, bana bineceğim bir hayvan ver? dedi. Sevgili Peygamber Efendimiz (s.a.v.) : ?Bende de yoktur" dedi. Orada bulunan bir başka adam: ?Ey Allah´ın Resûlü! Ben, kendisine binek hayvanı verecek bir kimseyi gösteririm? dedi. Bunun üzerine Sevgili Peygamber Efendimiz (s.a.v.) : ?Bir iyiliğe öncülük eden kimseye o iyiliği yapanın ecri gibi sevap vardır" buyurdular. Bu hadis-i şerif, hayra öncülük yapmanın, hayır yapana ve hayır yapılmaya layık olana yardımda bulunmanın faziletine delil teşkil eder. Çünkü hayra, iyiliğe delâlet etmek de bir hayırdır. Hayır yapana ecir ve sevap verildiği gibi, o hayrın yolunu gösterene de sevap verilir. Çünkü her insan bizzat kendisi hayır yapmaya güç yetiremeyebilir. Bundan elde edilen sevabın mutlaka eşit olması da gerekmez. Hayra öncülük ve delâlet, sözle, işle, işaretle veya yazmak sûretiyle olabilir. Delâlet edene ecir verilmesi, hayır ve iyilik yapanın ecir ve sevabından da hiç bir şey eksiltmez.
Özellikle günümüzde hayır ve iyilik yapılması gereken bir çok kişi, bir çok islâmî ve ictimâî kuruluş vardır ki ihtiyaç içinde kıvranmakta, çaresiz kalmaktadırlar. Aynı şekilde, hayır yapmak isteyen ve lâyık olanı arayan hayırseverler de bulunmaktadır. Bunlara öncülük ve aracılık yapmak, müslümanların görevleri olmalıdır. Özellikle büyük yerleşim birimlerinde, bunu organize eden hayır kurumları ve vakıfların bulunması kaçınılmaz hale gelmiştir. Bu müesseseleri samimiyetle yaşatmak ve toplumun hizmetinde kullanmak, küçümsenmeyecek hayırlardandır.
Yüce Allah (c.c.), iman ve amellerimizle hidayete tabi olmayı, başkalarının hidayetine vesile olmayı, Yüce Allah´ın rızası yolunda yapılan faaliyetlerde bulunmayı, en azından hayra vesile olmayı böylece yüksek ecirlere nail olmayı hepimize nasib eylesin.
Bir güzel söz:
? ?Bir şeyler yapmak lazım!´ demek yerine ?Bir şeyler yapmalıyım!´ desek, sorunların çoğu çözülür.?